1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
60
Okunma
Dedi ki:
“Yüreğini saklama evlat,
korku büyür gizlendiği yerde.
Sen ki, karanlığın alnına
düşmüş bir kıvılcımsın,
yan ki çoğalsın.”
Dedi ki:
“İnsan, insana yaradır bazen,
ama unutma, en derin yarayı
yine insan sarar.”
Dedi ki:
“Ölümüne sev ama zulme boyun eğme.
Sevdanın da onuru vardır,
tıpkı kavganın onuru gibi.”
Dedi ki:
“Hasret dediğin,
yükü ağır bir türküdür.
Boynuna değil,
yüreğine asılır.”
Ve en son,
bir dağın eteklerinden yükselen o ağır sesle fısıldadı:
“Unutma evlat,
dünya seni anlamasa da
sen dünyayı değiştirecek kadar sahicisin.”
Not: Gözlerinden, burnunun üst dudağına düşen fark edilmez incecik gölgesinden öperim canım. ...
Ustama saygılarımla..!
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz