1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
106
Okunma
Gecenin en sessiz yerinden
bir kelime düşer kucağına: şiir
sen toplarsın her hecesini
çiğ taneleri gibi titrek,
ve göğe bırakırsın birer yıldız olur.
Kalemin;
gizli bir ırmak gibi taşar içinden,
duyguların kıyısında yorulur rüzgâr,
ama sen üflersin yeniden
bir çocuğun düşüne can veren nefesle.
Ferda…
Adın da bir melodi zaten,
yazdıkça çoğalan bir umut,
sözcüklerin ellerinde büyür
ve biz, dizelerinde yaşarız bir ömür.
Sen yaz;
kimi zaman hüzün dökülsün kâğıda,
kimi zaman sevda,
ama hep hakikat kalsın
yüreğinin ortasında.
Çünkü bilirim;
Sen sustuğunda bile
şiir konuşur Ferda.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz