Kaybettim ümidimi, var mıdır gören ?
Şaşırdım yolumu, var mıdır bilen ?
Lâ-mekan olup da gönlüme giren
Ayandır Halim sana, himmet beklerim !

Dünüm zarar, bu günüm gör ne haldedir
Ayağım dikende lâkin, Aklım güldedir
Hatalar, kusurlar hep, bu tendedir
Secde kıldım sana, himmet beklerim !

Nedir bilmem gâyesi, nankör nefisin
Yoldaşı olmuş dersin, melûn iblisin
Hâl-i rûhiyetini, bir sen bilirsin
Medet yâ-Hû, himmet beklerim !

Tadamıyor bir türlü, hazz-ı amelden
Kurtulamıyor bir türlü, sırtındaki semerden
Sen ikramı eylemezsen, ne gelir elden ?
Hikmetine râm oldum, himmet beklerim !

Öyle Bir yoldayım ki sanki sırât’tir
Bir yanım Cehennem, bir yanım Cennettir
Lâkin, bilirim ki; hakikat tektir
Merhâmet eyle ya Râbb, himmet beklerim !

Bilirim sendedir, dermanı derdimin
Bilirim kimsenin değil, bütün suç kendimin
Tarifi yok, ölçüsü yok, sana olan sevgimin
Mâşukun olmuşum, himmet beklerim !

Yazsın artık ne olur, Gönül kalemim
Vermesin gâyrı yêis, kalpte êlem’im
Merhametine muhtaç, âciz kölenim
Ya Râbbe’l Âlemin, himmet beklerim !