Yoruldum, yaşlandım
Bozuldum, paslandım
Kôr ateşte, haşlandım
Uslanmadın, nankör nefis!

Feryâd ettim, dağ taşa
Geç geldi, akıl başa
Affet ya Râb, tövbe hâşâ
Uslanmadın, nankör nefis!

Bilemedim, çare ne ki?
Sanki İblisten, daha zêki
Ab-ı Kevser, sunsa sâki
Uslanmadın, nankör nefis!

Dilde zikri, tesbih ettim
Kalpten, akla köprü çektim
Eridim, tükendim bittim
Uslanmadın, nankör nefis!

Sonum neydi, göremedim
Hiçbir ânlam, veremedim
Akıl verdim, öğüt verdim
Uslanmadın, nankör nefis!

Hak yolunda, turâb olsam
Zincirleyip, kilit vursam
Derdin nedir, diye sorsam
Uslanmadın, nankör nêfis !

Uydum sana, yoldan şaştım
Dereler, tepeler aştım
Kırk yıl, çağlayıp coştum
Uslanmadın, nankör nêfis !

Gel ne olur dinle beni
Terk ederler, bir gün seni
Pişman etme, seni beni
Uslanmadın, nankör nêfis !

Hep şaşırır, yoldan sapar
Melun bize, çelme takar
Ne söylesem, boşa çıkar
Uslanmadın, nankör nêfis !

Biliyorsun, hesabın var
İğne sığmaz, mekanın dâr
Bin yıl yansan, olsan da nâr
Uslanmadın, nankör nefis!
Ey Gül Kitabından