4
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
182
Okunma
ŞERH
1.Beyit: insan, cenabı Rahman’ın nurunun tecellisi ve eşref-i mahlûkat olarak yaratılmıştır. Resulullah (asv) bu nurun merkezidir. İnsan, doğmadan önce ruhlar aleminde mevcuttur fakat bilinmeyen bir varlıktır ki henüz kalıba dökülmemiştir. "İn" sözcüğü bunu ifade eder
2. Beyit: ebeveynlerin ilk bakışlarından mütevellit kalpte çakılan bir kıvılcımla gönle düşer ve nikah merasiminde, huzuru Nebevi’de verilen bir ahdin mahsülüdür.
3. Beyit: insan, alem-i ervahtan "kâlû beli" ile cenabı Hakk’a verdiği imzadan itibaren sorumluluk sahibidir ve hikmet aleminde toprak misalidir. Hem bir anne ve babadan sâdır hem de kendi evlatlarına bir zemindir.
4. Beyit: insan, alem-i ervahta bir nüvedir. Sonra ana rahmine düşüp veladetle, annesinin sinesinde nevş-u nema bulacaktır
5. Beyit: İnsan, hayat serencamında mahlûkatın arasına nüfuz ederek karışarak kendi heveslerine müptela olup gaflete düşecektir. (Gaflet atına biner)
6. Beyit: ruhlar aleminde bütün ruhlar mevcuttur fakat herkes farklı farklı zaman ve asırlarda dünyaya teşrif eder. Bizim de payımıza ahir zamanın ahir demleri düştü.
7.Beyit: kebair’in yeryüzünü doldurup taştığı bu zaman diliminde tam inanmış insanlar insanllar ürküp sinmiştir. Evin içinde, insan yalnızken bile sosyal medya aeacılığıyla günah şeklinde sürüklenmektedir.
SERENCAM (Gazel)
Zübde-i Nur’u Rahman, mahlukat-ı emindim
Evvel-i veladette bilinmeyen bir in/dim
Şule-i aşk ud’undan parlayan bir kıvılcım
Huzur-u Resul’de ant, ahde düşen yemindim
Ruz-u evvel de beli dediğim andan beri
Dest-i hikmette turab, hem sâdır hem zemindim
İlahi nüve olup rahm-ı maderden geçip
Validem sinesinde, Yeşerecek ekindim
Hulul-u beşeriyet ile mukadderatta
Varıp yaşamak için gaflet atına bindim
Feza-i dehri aşıp âlemleri görmeden
Ahir-i ömr-i beşer, ahir zamanda indim
Kesafeti cürm-ü ins, rûy-i zemine dolan
Tulu-u zulmetinin havfundan ürküp sindim
Not : Şerh-i hikâyessindedir
5.0
100% (13)