0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
68
Okunma
Kendimize Uğramayan Yolculuk
Bahçeler arası yol, geçti gitti ömür…
Ne kaldı? Ya sabır, ya sabır…
Eller semaya açılmış yine;
Yol yine bahçe… Gül pembe…
Topraktım, yoldum, kumdum, çamurdum;
Kimine yolduk, kimine bina…
Kendimize ise yabancı bir kolduk—
Rüzgârın omzunda savrula savrula…
-Mahsum durmuş