Nasıl da kaza kurşunu gibi,saplandın yüreğime,
Amansızdı bu hastalık,ne çabuk almıştı seni.

Yavaş yavaş gelmede ,ölümün rengi üzerime,
Zamana iki bakış arasında ,tam üç dakika geçti.

Öyle büyüktü aşkımız ve öylesine masum,
Bedeninde acı,ruhun narın,gözlerinde hüzün.

Hani " üç ay " demiştin de muayene sonrası,
Tıbba düşman,isyankar,haykırmıştım" deli saçması"

Ne deli saçmasıydı,nede çare kalmıştı,
Umudumuz yıkılmış,ufkumuz kararmıştı.

Üç ay bile sürmedi ,o güzel birliktelik,
Bu hazin neticeyi bilmem nasıl hakettik ?

Bir ağrılı kalp ile bıraktın beni yalnız,
Nasılda çaldı seni,zaman denilen hırsız.

Gidişinin üzerinden geçti ya bir gün daha,
Sensiz bomboş hayatım,anlamsız dünya bana.

Şimdi öte cıhanın kapılarını kırıp,
Vuslat için ruhunla,bedenimi bırakıp,

Ayrılırken verdiğim sözümü tutacağım,
En geç güneş doğmadan yanında olacağım...




Sevgili Bihter !
Hala çaresiz hastalığın...

Sevgıli Mesut !
İntiharını hiç onaylayamadım dostum...
ve benim için hala yaşıyorsun...