Abim dersin, yıldızlar daha da parlar…
Kerdeşim derim, ay tebessüm bırakır…
En güzel sözler dökülmeye başlar
gül kokulu kalbinden…
“Allah için seviyorum” der,
“Allah için seviyorum” derim

içten kalbimden,
en derinden,
sevginin en yücesinden…

Kardeşlik dediğin bir damla göz yaşında,
Yüce bir sevgi saklıdır aslında…
Sen ağlarsın ben yanarım,
sen gülersin çiçek açarım,

Kardeş demek, kandan değil ki her zaman…
Yürekten yüreğe köprü kurulur bir zaman.
İyi ki var, kalpte sevgisini bırakan,
canımdan öte, adı “Kardeşcan”.

Kardeşlik; bir yürekten diğerine uzanan,
zamanla daha da büyüyen, çoğalan,
hiç eksilmeyen bir bağ, candır can…
Bir bakışla anlaşmak,
bir gülüşle dünyaları paylaşmak…

Kardeşlik bazen tek bir söze sığmaz,
dünya üzerine gelse her söze aldırmaz…

Birlikte ağlamak, birlikte gülmek…
Kardeşlik, en değerli hazine bu dünyada;
sonsuza kadar süren bir dostluk, bir sevda.

Kardeşlik dedin mi, kanla mı ölçülür?
Bir damla gözyaşı, bin kelimeden güçlüdür.
Yüreğinle kurduğun bağ, öz kardeşten büyüktür.

Aynı soydan olmak yetmez bazen…
Soy bağı, kan bağı dilsiz kalır da bazen…
Kalp bağı; seninle güler, seninle ağlar…
Bir bakış, bir omuz, bir söz yeter;
canla kurulur, kalpten kalbe gider…

Kan bağından akraban olabilir belki,
ama can yoldaşın, ruhunun eşidir…
O yüzden sor bana: “Kardeşlik nedir?”
Cevabım nettir: Kandan değil, candan kardeştir…

Kimi der, aynı kanda başlar bu bağ;
bir beşikte ağlamak, bir evde doğmak…
Lakin her kan sıcak durmaz insana,
bazen bir sevgi, bir söz yeter kardeş olmana.

Omzunu uzatır, ah çekersin; derdini dinler,
sen susarsın, o kalbinden anlar…
Ne akrabalık ister, ne soy, ne ad;
candan kardeşliktir gerçek murad.

Kimi kandan gelir, candan uzak;
kimi candan olur, kandan ırak…
Sorarsan bana, nedir hakiki yarenlik?
Candan olandır gerçek kardeşlik…

Kardeşlik bir damla kanda mı saklı,
yoksa yürek yüreğe değince mi haklı?
Soy aynı olsa da göz bakmıyorsa sıcak,
gerçek kardeşlik candan olandır ancak.

Birlikte ağlamak, gülmekle bir olur canlar…
Omuz omuza vermekle, yürekle başlar…
Kan bazen susar, can dile gelir; sevgi buymuş meğer…
Candan olan her bağ ömre değer…

Bir lokmayı bölenle kardeşlik kurulur,
gece yarısı çağır, koşar yanında olur…
Ne soy sorar ne sop; yürek yüzünü sana döner,
candan olan kardeş her anında seninle olur…

O yüzden sor bana: “Kandan mı, candan mı?”
Derim ki kardeşlik yürekten yanandır.
Kan akar gider de can kalır bâki,
gerçek kardeş sensin, kalbimdeki hakiki…