Hiç kimse görmezken
bir dua düşer içime;
kimsesiz bir kuşun kanadı gibi hafif,
ama bir dağ kadar engin

Ellerimi açarım semaya;
boşluk değildir avuçlarım,
umutlarım, yakarışlarım birikir orada
Her duamda, her nefes alışımda
rızayı İlâhî’n olsun her yalvarışımda

Ey gönlümün sığınağı,
daralan her nefeste genişliğim,
Sen olunca
en karanlık gecede bile güneşdeyim

Bazen bir damla gözyaşı akar,
umut olur yalnızlığıma.l
Bazen bir nefes yeter,
rahmet doğar sessiz dualarıma

Ey Rabbim,
kalbimde bir damla değil, bir deniz yaş
Kapına geldim;
biliyorum, boş çevirmezsin,
çaresiz bir kalbi karanlığa göndermezsin

Biliyorum, Sen işiten’sin, gören’sin,
beni benden iyi bilen’sin,
ey Merhametli
Yoksa bu kul düşer, bir daha kalkamaz yerden;
yardım dilenir varlığın ve yokluğun sahibinden

Ey göklerin ve yerin Rabbi,
ey kalpleri evirip çeviren,

kabul et bu âciz kulunu;
kırık dökük hâliyle,
kusurlu duasıyla,
gözyaşının tuzuyla…

Beni bırakma;
düşersem tut,
tut ki düşmeyeyim,
tut ki bir daha kalkamayacak kadar yorulmayayım

Ey Rabbim,
ben geldim yine;
sessiz bir sesle, aynı titrek ellerle
Kalbi kırık geldim,
boyun büküp geldim.
“Yâr Allah’tır.” dedim de geldim,
çünkü başka kapı yok,
başka sığınak yok.

Kūn fe yekūn”…
Yere düşmez sözün

Ve lütfen…
Yarın sabah uyandığımda
güneş kalbime doğsun,
rüzgâr nurunu yüzüme vursun,
kuşlar zikrini kulağıma üfleyerek uçsun

Biliyorum, Sen görüyorsun;
en karanlık odada bile
en sessiz çığlığı bile duyuyorsun,
işitiyorsun
İşit Ya Rabbim.

Gücüm biterse,
sabırım tükenirse,
umudum ipin ucunda gerilirse,
bir “kurtar” de yeter;
bir nefes rahmet gönder yeter

Ya Rab,
zor günlerimi kolay eyle,
dar günlerimi geniş eyle,
ağır günlerimi hafif eyle
ve beni
Sana layık bir kul eyle

Ve lütfen...
Kalbimdeki korkuyu al,
yerine sevgi ve iman koy
İçimdeki karanlığı al,
yerine nur koy
Gözümdeki yaşı al,
yerine tebessüm koy

Çünkü Sen
Er-Rahmân’sın,
Er-Rahîm’sin,
El-Fettâh’sın,
El-Vekîl’sin,
El-Kaviyy’sin,
El-Metîn’sin

Ve tüm varlığına âmin,
bin kere âmin.
Kudretine bükülsün dizlerim

Âmin ya Rabbenâ’l-âlemîn…