KARANLIĞA DAİRbir karanlık çöker aklımın güneşine kalbimin en aydınlık odasına bir karanlık düşer yıldızlar dökülür düşlerimin evreninden yörüngem şaşar benden önce birdenbire rakı şişesinde kaybolmuş bir sarhoş gibi çarpa çarpa kafamı tüm gezegenlere yürürüm yol olmayan yolların gittiği yere hunhar bir karanlık çöker topallayan geleceğe ve ben kaybolurum kendi ömrümün içinde Bilge SEL |
Işıl ışıl gözlerimiz orada.
Ağlamaklı tebessimlerin sustuğu dünyadır birazda orası.
Ve hiç çekinmeden kalbimizi bırakacağımız her şeyden koruyacak ve bu yorgun düşürenlerden arındıracağına inandığımız son durağımız, adı ya ölüm yâda özgürlük…
sayfada hep şiir var.