-Başlıksız-Yakasız bir gömlek giydim artık Yada giydirildim Kollarındaki düğmeler Demir kelepçeler gibiydi Beton basması kumaşı Yırtılmaz Önümde sekiz düğmesi vardı Vaktin vuslata giden asfaltında Şerit çekmiş gibi bedenime Ne sağından kaçabildim yolun Ne solundan Ne başını bulabildim Ne sonuna varabildim İçimde yaşattıklarım Boğazımda düğümlenip Kalmıyordu artık Her şey gün ışığı Her yer aydınlık Uçuk’ÇA AŞK |