KULLAR PERİŞAN

İki yakam bir araya gelmiyor
Sorma Hasan Emmi’m hallar perişan
Bayram gelmeyinen bayram olmuyor
Aylar zor geçiyor yıllar perişan

Zamlar yağmur gibi üst üste yağar
Zengin vakum gibi fakiri sağar
Bebeler dünyaya borç ile doğar
Fakülte mezunu döller perişan

Gramınan alır olduk şekeri
Dönmez oldu değirmenin tekeri
Çöp toplarken gördüm Mulla Bekir’i
Muhanete muhtaç kullar perişan

Bıldır üçe olan bu yıl on üçe
İşsizlik sürükler gençleri suça
Emekler zay olup gidiyor hiçe
Kapılar mühürlü diller perişan

İffet ekranlarda üryan geziyor
Edep bataklığa düşmüş yüzüyor
Güçlü olan güçsüzleri eziyor
Evliler, bekarlar, dullar perişan

Kaç sıfırı attık çözüm olmadı
Eridi akçemiz değer bulmadı
Cep delindi tek metelik kalmadı
Buhar olup uçtu pullar perişan

Hainler dünyayı dar eylediler
Ormanları yakıp bor eylediler
Toprağın bağrını kor eylediler
Bağrı yanık çamlı beller perişan

Ne ettiyse âdem ettiğin buldu
Hayat dediğin bir dikenli yoldu
Gel gör Hasan Emmi’im insanlık öldü
Taşıyamaz oldu sallar perişan

Çilesi bitmiyor yaşlının gencin
Nurgül’üm tükendi gayrı direncin
Şek aldı yerini sonsuz güvencin
Gönüllere giren yollar perişan

Bülbüller figanda güller perişan

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ