0
Yorum
1
Beğeni
4,0
Puan
39
Okunma
Beni hatırla, derken bile,
Zaten silinmekte olan bir resmin
Son fırça darbesine tutunuyoruz.
Senin tenin, artık bir coğrafya değil,
Sadece bir hissin imlası.
Odalarımızdaki hava,
Gecenin bıraktığı ılık bir küldü.
Ve ben, o külde,
Senin ağız kenarındaki tuzun izini aradım.
Boşuna.
Aşkımız, zamandan bağımsız
Bir aritmetik hata gibi duruyor.
Sonsuzluk, iki yarım günün
Birleşmeyi reddettiği yerdir.
Şimdi,
Aynada gördüğüm kendi yüzümde,
Sana ait bir gölge buluyorum;
Bilinçaltımın en derinlerinde asılı,
Çapası kırılmış bir gemi.
Biz, asla birleşmeyecek
İki paralel düş idik.
Ve birbirimizi görme çabamız,
Evrenin en naif yalanıydı.
Ama ne fark eder?
Soyut bir kalp için
Gerçeklik, sadece bir yanılsamadır.
Hüseyin TURHAL
4.0
100% (1)
