2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
91
Okunma
Susuyor gece, bende susuyorum,
Bir yankı vat içimde - ben bile duymuyorum.
Soğuk duvarlar dinliyor sessizliğimi,
Gözyaşlarım bile yoruldu dökülmekten.
Yorgun bir kalp taşıyorum göğsümede,
Her atışı bir veda gibi, bir pişmanlık gibi.
Kelimeler yetmiyor anlatmaya beni,
Ben bile tanımıyorum artık kendimi.
Gecenin koynunda kaybolmuş bir dua,
Ne Tanrı duyuyor, ne insan.
Ölüm usulca dizime oturmuş,
"Hazır mısın?" diye fısıldıyor kederle
Kim anlar derdimi şimdi,
Kim dokunur ruhumdaki boşluğa?
Bir ben kaldım kendime yabancı,
Bir ben kaldım karanlıkla dost
5.0
100% (2)
Cevap Yaz