Nerede olursan ol, beni hatırla…
Tenine değen rüzgâr bile beni fısıldasın.
Sensizliğin döktüğü her damlada
Alev olup içini kavursun adım,
Unutulacak bir sevda değiliz biz…
Yarım kalan hiçbir hikâye susmaz, bilirsin.

Gecelerin koynunda uykuya yenilirsen,
Göz kapaklarına ben dolayım, düşlerin olsun.
Bir bakışınla yakıp kül eden o ateşin
İçimde hâlâ yanıyor, hiç sönmedi, sönmeyecek.
Ne mesafe, ne zaman, ne kader oyunu,
Bizdeki yangına su değil, cesaret gerek.

Dokunamadığım ellerin, hâlâ avuçlarımda,
Hayalin tenimde, kokun nefesimde saklı.
Kaçsan da, unutmaya çalışsan da boş,
Aşkın gölgesi bile beni anlatır sana.
Çünkü ben, seni bir ömre değil,
Bir kaderin kalbine kazıdım asla silinmeyecek.

Gece yolunu kaybedersen korkma,
Biliyorum, YILDIZLAR bile adımı söyler sana.
Sevda dediğin hatırlamak değil sadece,
Aynı ateşte yanmayı göze almaktır aslında.
Ben senin adınla yandım,
Sen de benim izimle yan, kaçma.

Bir gün kapın çalınırsa rüzgârın sesiyle,
Bilesin ki dönen benim ve bendeki sen.
Gözlerinle değil, kalbinle karşıla beni,
Çünkü bu aşk, bakışlara sığmayacak kadar derin.
Ben seni yaşadım, ciğerimin en dibinde,
Ödenmiş bir bedel gibi, vazgeçilmez ve kesin.

Nerede olursan ol, beni hatırla!
Ben senin alnına yazılmış bir dua,
Kalbine mühürlenmiş bir sır,
Ruhuna dokunmuş bir kaderim…
Aşk, kavuşmakla bitmez;
Bazen kavuşmasan da asla vazgeçmemektir....

@NURAL BEKTAŞLI