3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
174
Okunma
NE ÇOK YOKUM 1
Kırık bir aynanın karşısında
kendime bakmayı unuttuğumdan beri
bir suyun yüzünde eksik yansıyorum.
Ne çok yokum...
bir fotoğrafın kenarında,
bir kelimenin tam ortasında,
bir sevgilinin dualarında.
Yarım kalmış cümlelerin
boğazında düğümlü bir heceyim ben,
kim söylese, sesim ondan taşar.
Gecenin sırtına yaslanıp
düşlerimin karanlığını dinliyorum;
her yıldızda bir adım eksik,
her sessizlikte biraz daha ben siliniyorum.
Ne çok yokum...
Bir ben, bir hiç, bir iz arası.
Rüzgâr bile adımı unuttu —
o kadar yokum ki,
varlığım bile bana yabancı.
HAKAN
5.0
100% (6)
Cevap Yaz