Büyümedi öldüğünde sana sevgim
Ekin oldum Munzur’un boranında,sisinde
Çılgınlığımın açmayan yüzünü,sol yanıma aldım
Hırçın kış sabahlarında, oynarken mezralarında Lice’nin
Buz tutan gözlerimle,
Köy bırakan çocuklar oldum.
Dağ mekteplerinde,bir de dar medreselerde anladım
Aldatılışın kirli gücünü.
Büyümedim baba, büyümedim ben
Ölünce sen büyümedi sana sevgimde.
Değişen ne ki şimdi !
Kardeşim,annem ve çağım yine sefil.
Halkımsa...
Yoksul ve soygun adlı bir kahraman.
Sen ölünce baba büyümedi sana sevgim.
Sen göçeli yedi sene olmadı mı,
Mardin’in çam kokulu rüzgarlarına.
Değişen;kıraç topraklardan aldığın,
Bir avuç buğday mı
Yoksa, sürgün çocukluğumun
Ağaran saçları mıydı değişen!...
Ya da benim bilmediğim,
Dersim’in sakıncalı gömleği mi?
Alnımın terini Ağrı’nın yeline teslim eettim baba
Kurşun kokan mağaralardan,yıldızlara koşup,
Güneşin süngülü yollarında
Yüreği yanık bir gül verdim toprağa.
Büyümedi baba büyümedi
Öldüğünde sana sevgim.
Ay altında yüzen,
Kayıp çoban türküleri
Kınalı gelinlik oluyor
Puslu vagonların izbe köşelerinde.
Büyümedi sana sevgim,
Öldüğünden beri çiçeklerin büyümedi,
Bir de çocukların....

Haydar ŞAHİNBAY