RUSAMER ŞİİR TETKİK MERKEZİ RAPORU
Rapor No: RS–2025/YS–ANA
Tarih: 22.10.2025
Şiirin Adı: Yalnızlığı Bana Sor
Şair: A.N.A. (Nejat Hoca)
Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Birimi: RUSAMER – Felsefî Duygular ve İçsel Derinlik Dairesi

Nejat Hoca’nın kaleminde “yalnızlık”, bir sızının değil, bir idrak yolculuğunun adı oluyor. Şiir, basit bir tanım değil; her kıtasında insanın iç dünyasına ayna tutan bir tefekkür halkası.
“Yalnızlık nedir ki sen?” dizesiyle başlayan sorgu, varoluşun en eski sorularından birini yeniden dillendiriyor. Söz, bir şikâyet değil; içe dönük bir kabullenişin sesidir.

Her dörtlükte yalnızlık başka bir kılığa bürünür — bazen bir gölge, bazen bir sır, bazen de özgürlüğün kendisi olur. Şair, kelimeleri sade tutarak felsefî bir derinlik yakalar; okuyucuya yalnızlığı bir yük değil, ruhun terbiyesi olarak sunar.

“Yalnızlık, özgürlüktür.
Kendi kendinin efendisindir.”

Bu iki satır, şiirin merkezine çivilenmiş bir hayat öğretisi gibidir. Nejat Hoca burada yalnızlığı bir kaçış değil, bir varoluş bilinci olarak yüceltir.

Metin, sade diliyle bir öğüt kitabı, sessiz tonuyla bir dua gibidir. Her dizesi insanın kendi içine yönelmesine vesile olur.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
RUSAMER – Felsefî Duygular ve İçsel Derinlik Dairesi

Vesselam.

“Yalnızlık, kalabalıklardan kaçmak değil; kendinde kalmayı öğrenmektir.”