Not ; Müslüm Gürses / Sev Yeter
Şarkısyla Okunabilir

///

İsyan Eden Her bir Hücremle
Bağırdım duymadın..
Bağrışlarım Sessiz Çığlıklara
Hapsolmuş gibiydi

Ne zormuş Çok’ça Sevmek
Ne zormuş Görmeyince Özlemek
Ne zormuş Sevilmediğini bilip’de Gidememek..

Şimdi Kısacık da olsa
Güzel Günlerin hatırına
Mutlu olduğumuz Anlara
Samimiyetten Uzak Gülüşlere Takılı kaldık

Artık Tutulmayan Sözlerin
Yalancı bakışların Soğumuş ellerin
Ruhuma büyük gelen Bedenimle
Kayıp Diyarlardayım

Ben ..
Sina’da Bir Çölde

Ben ..
Kutuplardaki bir buzda

Ben ..
Antartikada bir dağda

Ben,
Kendini Arayan bir Dervişin Yollarında
Şehir, şehir Kasaba , kasaba
Rotasız ve Pusulasız bu Yollar da
Kendimi Arıyorum.

Şimdi
Kırık , dökük Eksik yazılmış
Bir Şiir’in Dizelerindesin
Kelime, Kelime Harf, harf Kanıyorum.

Denizin kokusun da
Uçan Bir Martı’nin Kanatlarında
Yuvasına taşınan bir karıncanın yürüyüşlerinde Kafesteki bir kuşun Özgürlük Hayallerinde
Ben Kendimi Arıyorum..

Şimdi..
En Sert Rüzgarların Esintisinde
Uçurumsu bir Şarampol Kenarında
En derin Yalnızelıklarla Bir Şair Duruyor

Söz, söz cümle cümle
Ha düştüm ha düşücem
Kalem ve kağıt ile boğuşuyorum,
Her satırımda isyan ediyorum.

Keşke diyorum, Keşke birazcık da olsa,
Aşka Susayan Gönlümü
Sevse yeterdi diyorum Yeterdi