Not ; Ahmet Kaya / Arka Mahalle
Şarkısyla Okunabilir

///
Nalan ,
Bizim mahallenin kızıydı.
Ufak tefek, uçuk kaçık Bir kızdı.
Az Konuşur, çok gülerdi
Sonradan anladık, İçinde kopan fırtınaları

Her genç kız gibi, hayalleri, umutları vardı
Vurdulu, kırdılı ,işleri sevmez !
Romantik filmleri hiç kaçırmazdı.
Artistlerin taklidini yapar
Bulunduğu ortamı neşeye boğardı..

Mahallenin, en süslü kızıydı Nalan
Bir o kadar da güzeldi
En renkli kıyafetleri o giyer
Asfaltı çatlak ,sokağımızdan geçerdi.

Mahalle de çıkan kavgalara karışmaz
Sessiz kaldırdı. haksızlığın karşısında susmaz
Hakkaniyet arardı...

Bir keresin de ustura çeken bir çocuğa bile
kafa tutmuşluğu vardı Nalan; mert bir kıızdı

Sokağın başında, Güzel bahçeli bir evleri vardı
Babası biraz kalburüstü bir adamdı
Ahhh o Anası varya...
Şirret mi, şirret, meymenetsiz bir kadındı.
Rahat vermezdi Nalân’a Seslerini mahallenin
Taaa ucundan duyardık..
Çekmemişti hiç, o huysuz Anasına
Yüzü gibi ..kalbi de güzel kızdı Nalan..

Mahrurdu...
Geceleri sayısız kere yıldızları saymışlığı vardı
Uçurtmasına hayallerini takar, gökyüzüne salardı

Güzelliği,
Güneşi gökyüzünde kıskandıracak kadardı
Mahalleden, Sevdiği bir adam vardı Nalân’ın
İsmi osman sokaktan,,sokağa mektuplaşır
Kuytular da buluşup, bir küser bir barışırlardı

Osman; Sert kaba bir adamdı
Elinde tesbihi ,ayakları ayrık yürürdü
Tuhaf, bir adamdı..

Bir keresin de !
Hıçkıra, hıçkıra ağlarken görmüştüm.
Kıymet bilmez üzerdi Nalânı
Ne bulurdu ki bu adamda, hiç anlamazdım..

Bazen, kalabalığa karışırdı
Bazen ise Kendi tenhalığına.
Ruhu, ince kızdı Nalan..

Bulutları gözlerine toplar ,
İçine yağmur olur yağardı..
Düşlerini odasına doldurur Şiirler okurdu
Dünyayı gezmek gibi büyük hayalleri kurardı..

Ahhh Nalan Ahhh,
Bir kar tanesi gibiydin..
Gökyüzünden yıldızları çalar,
Güneşten ışık yontardın..
Yıllar sana ne getirecek ,
Bilemezdin Nalan, Bilemezdin...
//

Günlerden bir gün
Duydum ki İstemediği birine vermişler Nalânı Şımarık, zengin bir ailenin oğluna
İstemiyorum dese de !

Hayallerini ,
Bir, bir gözlerindeki bulutlara asıp gitmişti..

Yıllar ,yıllar sonra gördüm..
yüzünde oluşan,
kalın çizgilerden zor bela tanıdım..

Yıllarını kırmıştı hayat
solgun yapraklar gibi,
Gülüşleri dökülmüşdü yüzünden
Kurumuş ağaçlar gibi,
Sökülüp gitmiş kendinden..

Değerlerin yitirildiği şu yalan dünya dan
Bir Nalan geçmişti...Bir Nalan..