DUA

Bir zamanlar
bir dizede gizliydi adın
yarım soluklu cümlelerde ah diye inleyen
şimdi sessizliğin giz/eminde
kırık bir ayna gibi
çoğaltıyor silüetini yüreğimde

ben sustukça büyüyor yalnızlığım
gözlerimde senli bir hüzün
Fırat’tan su taşıyor kirpiklerime
ve
dikenli sahralarda
umutlar yeşertiyor dudaklarımda

bir akşam rüzgârı
kokunu getiriyor
Arnavut kaldırımlı sokaklardan
elele tutuşarak gezdiğimiz akşamlar gelir aklıma
topuklarında yankılanan sesin
aniden .../...
aman Allahım
yine kulaklarım çınladı
muhtemelen adımı andın

sahi senin de gözlerin yağıyor mu
burada yağmurlar başladı şimdi
dilerim gök kuşağı çıkar da
dilek tutmak için adını anarım
çünkü ağzımdan çıkan her hece
dilimin mezar taşı oluyor

dua da bilmem zaten
oysa bir zamanlar
sol döşümün altındaki gizli aşk için ne dualar ederdim
şimdilerde
bilmediğim bir lehcede kırık bir dua dolandı dilime
"Tanrım onun da yüreğine sevgi ateşi düşür"

Efkan ÖTGÜN