Kısa çöpü ben çektim
Ben çektim tümden gelen çileyi
Bilemedim bilmeceyi.

Varışa çok varken , ilmek ilmek örmek gerekmiş zamanı
Takma kirpikli kehribar renkli bir ülkede görmek gerekirmiş sabahı.
Bir kız yüzünde dinlenmeliymiş hüzün

Şarkıların nakaratlarıyla
Mutlandırılan neşeden arta kalan
Coşku da erguvani bir kar topu olurmuş o zaman!
İşte o zaman bir çığ gibi devrilirmiş üstümüze an!
Kar beyaz olur, kar beyaz ölürmüşüz,
Ne güzel bir şarkı bu!
Yüzümüzde kardelen gülümsemeleriyle soğuk ve yalın bir ölüme öykünürmüş kış ve alnımızda saklanan kuşlar ayaklanırmış..
Gümbür gümbür kalabalık bir kanat sızısı silsilesinde ellerimiz buluşur..!

Rüzgârlarla paylaşamadığın kırlarda açmalıymış mavi, çiçekler şarkılardan güzel kokmalıymış
Üleşmeliymişiz yadigâr yalın hazanı.
Sonatların ritminde
Gitmeli, gitmeliymiş uzun boynunun coğrafyasında izleyerek...
Yitik zamanla birlikte, yitik zamana doğru!
Gitmeliymiş ama bitmemeliymiş yol


Geceyi uyutmalıymışız dizlerimizde
Umut, kanatları kayıp at yelelerinin kaplumbağa gözdesi kadın , adı sende saklı olandır aşk..
Gözü ışık
Şık bir esvapta gizlenen kırışık elleri ceplerinde adamların griye boyanmış gökyüzlerinde kuş avlamasını yasaklamış tanrı
Aklım karışık
Aklımda bahar
Bitmeli bu soytarı karnaval
Gitmeli uzaklara...

Saçma sapan bir sapan izinde kırılan ayna
Umudun garip güncesi
Kan aşığı , ışığı bir kar bırakıyorsun ardında.
Aklım karışık.
Gitmeli uzaklara...

Kara boyanan ebemkuşağında ışıldıyor ateş
Her şeye rağmen
Uç uç böceğinde uğur kuşu,
Alttan alan bir gülücük, hareli, solgun bir gölge
Öpüşünü bende unutmuşsun, kime ne…
El sayılmaz, parmak hesabıyla tutulan güncede gül,
Gülde gülce bir umut sarkacıyla avunulmaz.

Değsin isterdim gülüşüm gülüşüne
Dilek işte!
Hasretimin kayıp zincirlerinden bir kolye yapıp asmak erguvan bahçeye
Sözlerim kayıp!
Kendime gitmeli kendimden!
Ayıp! mı?
Çok ayıp!


10 ekim 2013 sinop