0
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
302
Okunma
Viyadükte gül örgüleniyordu sessizce, rüzgârla karışıp.
Annem geldi aklıma,
Susardı
Zarif ve güçlü elleriyle
Saçlarımı örerken.
Sessizliğinin içinde renkler vardı,
o renkler anneme benzerdi.
Tıpkı bir ressamın sessizce boyayıp dikenleriyle
gül açtırması gibi.
Gül fırtınası çıkarirdı içimde
Nazik ve feminen.
5.0
100% (6)
