-Başlıksız-
ne çok kalabalıksın sen..
oysa bir tek kadını sevmiştim... bir sözünden kafiyeler uydurduğum ordasın diye, varsın diye, okursun diye paniklediğim olur olmaz sonra tamam okudu deyip gülümsediğim bir kadındın sen tanıdım diyebildiğim teninin tuzu dudaklarımda inkar edemediğim ne cok korkmuştum dizlerinin dibinde kırılmaktan cok kırmaktan yarım kalmaktan belkide en ateşli yerinde sevdanın belki de öyle yorgundum ki bir kez daha öpse beni kalbim buna dayanmazı düşünüyorken ayrılık bir otobüs penceresine sığmıştı sanki bir kac dakika önce o güzel dudaklar benim tarafımdan öpülmemiş gibi bir hoşçakalı fısıldıyorlarken... |