1
Yorum
12
Beğeni
4,6
Puan
183
Okunma
Gözümden süzüldü hasretim,
Kırık bir bardak gibi içimde zaman.
Yokluğun, en kalabalık anımda bile fısıldar adını,
Bir serçenin kanadında titrer şimdi umudum.
Sokaklar çıkmaz, şehirler dilsiz,
Anladım, sensizlik en onulmaz hüzünmüş.
Dudaklarımda adınla mühürlenmiş bir gece,
Avucumda biriktirdiğim bütün kelimeler öksüz.
Saçlarına dokunan rüzgârı bile kıskanır haldeyim,
Boğazımda düğümlenir yutkunamadığım o tek hece.
Meğer insan, unuturum derken bile,
Unutamayacağı anıların enkazında can verirmiş.
5.0
80% (4)
3.0
20% (1)
Cevap Yaz