KAPILAR ARALAMASAYDIN

dur demeliydin
dur be adam dur
ben senin sevgini taşıyamam
senin dostluğun ağır gelir bana

alışık olduğum bir yaşam var
vazgeçemem ben bundan

deseydin
ve bana kapıları kapatsaydın

vefaya
sadakate
sevgiye uzağım ben
gösterenim olmadı
şefkatin ne olduğunu bilemedim

deseydin
ve bana kapılar aralamasaydın

yeri geldi
bir dilim ekmekte katığa muhtaç
yeri geldi itilip kakıldım

her denize düştüğümde
umutsuzca bir yılana sarıldım

deseydin
ve bana kapıları kapatsaydın

dahası
bir yılana daha
daha bir yılana sarıldım
kimi zehirli kobra
kimi anakonda

deseydin
ve bana kapılar aralamasaydın

örtük yalanlarınla
duyarsızlığınla
vefasızlığınla bana
mavinin umut olduğunu
söylemeseydin
ve bana kapılar aralamasaydın

ve ben
sana
çok sevdiğimi
anam saydığımı
babam bildiğimi
amcam
dayım
halam teyzem
sığındığım vatanım
aşkım
taptığım demeseydim
yalana bile yemin etmeseydim

olur muyduk
sen feleğe
ben kadere küskün

şimdi ikimiz de birer yabancı
ne acı

Efkan ÖTGÜN