Bir Sen (Bir Kadın...)
Yürek mesafesi hasretinde çocukluğunla
Bir sen geçtin içimden daha demincek.
Seher vakti, zeytin dalı bir karanfil bakışta,
Acı çığlık gibi,
Kadın kadın kokuşta...
Saçlarında deli kısraklar koşar,
Ayakları dokunur ruhumun yamaçlarına,
Bütün gemilerdin,
Sebepsiz demirlemiş
Yitik, köhne, izbe,
Aşkına yakışmaz bu terkedilmiş limanda...
Dünden eski, yarından yakın,
Bütün zamanlardan daha şimdi,
Bütün uzaklardan daha bilinmez,
Bütün korkulardan daha ürkek,
Küçücük, kocaman,
Bıraksan koparacak zincirlerini,
Bıraksan ağlayacak,
Hırçın, nazlı, incecik,
Bıraksan sevdalanacak bir yürek
Tam burada, tam ruhunun hicranında...
Gülen ayva, ağlayan nar,
Ağustos’ta kar yangını
Zemheride leylim leylim bir bahar...
Bakamam ağlamışlığına,
Bakamam ömrüm kanar.
Bir sen geçtin içimden daha demincek.
Gözleri kadın,
Elleri genç kız,
Aşkı çocuk,
Ruhu günahsız Meryem.
Bütün efsanelerin tanıdık yüzü,
Yasaklı elması saklı cennetin,
Tanrılardan çalınan ateş,
Uyumuş da sevdalara büyümüş,
Büyümüş de kadın kadın yürümüş...

Bir sen geçtin içimden yüzyıllar önce demincek,
Bıraksan bulacaksın kendini benim bildiğim yerde,
Bıraksan nehirler geçecek baharlarından,
Bıraksan göreceksin,
Her şarkı seni anlatacak,
Bıraksan duyacaksın,
Hicaz makamları, Hüzzam faslında...

“gözlerinde gördüğüm çocuğa
Tarafımdan yazılmıştır sebepsiz zamanlarda...”

Ağustos 2007 Alpaslan ÖZTÜRK