YAĞMUR
Bir bayram şenliği havasında arşı ala
Gökyüzü çağlayanlar gibi coşmakta Bulutlar ağlayacak özündeki sevinçten Güneş yüzünü saklamış, hayâ ve edebinden İnsanlar, güne merhaba demeyi beklemekte Kalplerde heyecan ki en yüksek tepelerde Gönüllerin oynaştığı kenar semtlerde Onun geleceğinin ümidiyle Çocuklar gibi ilgiye hasret çiçekler Diller lal, geleni seyre konulmuş Renklerini saklıyor, kokmuyorlar. Kuşlar kanatlarını salmış, uçmuyor Ağaçların boynu bükük, geleni selamlıyor Yağmur damlaları dizilmişler inci inci Saf tutan nöbetteki asker gibi Güller sunum yapıyor hararetli dudaklara Haşyetle çarpan kalplere merhem olmakta. Değdiği anda sararan hazan yaprakları Yemyeşil, yemyeşil açmakta. Doğum sancısıydı sanki şimdi bitti Tenler feraha erdi, dokular tazelendi. Akışına ram günahlar, sevaplara dönüştü Donmuş kanlar eridi, incinmeden çözüldü Nasırlaşmış eller, pas tutmuş beyinler Yunusun karnından çıkmış Pak ve beyaz, saf düşünceler. Ağaçlar sıyrıldı kabuğundan Kereme erdi tazecik kızlar. Parladı birden cilasız eller Nerdesin diye haykırmakta Yağmuru bekleyenler. |