Bilirken susmak, bilmezken söylemek kadar çirkindir. EFLATUN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KAR YAĞIYORDU
kasev
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 1049 okunma
 KAR YAĞIYORDU
Sözün bittiği yerdeydi
Anlamını yitirmişti kelimeler Zaman tükenmiş, dinmişti gözyaşları Acı biteviye ve kalıcıydı hasret Son yaprakları dökülmüştü hazanın Ve mevsim zemheriye dönüyordu Kar yağıyordu! ... *** Gecenin üstüne serilen bembeyaz yorgan Anıları örtüyordu… Ve “maziye dair” ne varsa Onlar, üstüne düşeni yapmışlardı(!) şüphesiz Kalanı; tabiat tamamlıyordu! .. Dalları eğilmişti genç ardıçların Kuşlar sığınacak yer arıyordu Kar yağıyordu! ... *** Yıllar eridi, “o kısacık” bir an’da Umuda ait ne varsa ve ne varsa yarına dair Donmuştu! ... Üşüyordu! .. Ve yağan kar Yüzlerinde ki çizgileri dolduruyordu Adam kadına, kadın adama baktı Saçları ağarıyordu Kar yağıyordu! ... *** Ne kadar da çok severlerdi lapa lapa yağışını Şöminenin alevi yırtarken karanlığını gecenin Ve sıçrarken kıvılcımlar yıldız gibi dört bir yana Birbirlerinin gözlerindeki parıltıyı seyre dalarlardı Ve dalarlardı gecenin karanlığına Esen rüzgâr bir bir hatırlatıyordu Kar yağıyordu! ... *** Ayak izlerini örterken gidişinin ardından Tipiye dönmüştü kar Ve yaklaşan fırtınayı müjdeliyordu(!) Gece karardıkça, inadına beyaza boyuyordu Vazoda ki son beyaz gül solmuştu susuzluktan Ve üşümüş elleriyle “adam” sessizce ağlıyordu Kar yağıyordu! ... *** Cazırdayan kibrit, bir sigara tutuşturdu Dumanı raks edip giderken rüzgârla gökyüzüne Hıçkırık sesi kaybolup eridi tipinin hışmıyla Yağdıkça, yağdıkça her şeyi örtüyordu! .. Bahardı ya,“bütün aşkların şairi” Sevdaları ise “karakış” yazıyordu Kar yağıyordu! ... *** Sonbahar kadar yorgundu ömür, Bahara ulaşamayacak kadar yaşlı, Ve bitkindi, sevdaları kaldıramayacak kadar Umudun saçaklarından buzlar sarkıyordu Dinmişti tipi… Lapa lapa düşüyordu yine Düşerken bir hüzzam şarkı söylüyordu Kar yağıyordu! ... *** Bir kardelen takıldı gözlerine adamın, İnatla uzatmıştı başını, yukarı hep yukarı Var gücüyle savaşıyordu Devriliyordu adam… Kardelen dikleniyordu İmrendi adam! .. Yandı” tükenen umutlarına” Kardelen gülümsüyordu Kar yağıyordu! ... *** Bahardı doğduğunda ve sevdiğinde bahardı Dört mevsimde “baharında kışlardı” O kadar uzaktı ki ölüm, Ve bir o kadar umut doluydu yüreği! .. Düş de olsa gördüğü, “düşünde vuslat vardı” Oysa “hasret” can veriyordu Kar yağıyordu! ... *** Toprağı kar örtmüştü, adamı “ölüm” Son sayfası da okunmuştu kitabın.. Sıyırıp attı üzerinden bedenini Ağır geliyordu! . Dudaklarında garip, beyaz bir tebessüm Ve “ruhu” göklere yükseliyordu Kar yağıyordu! ..... *** Ve yağdıkça, Bedenini de örtüyordu Kadir Albayrak |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAR YAĞIYORDU şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
kasev
Cevap Yaz
demyanli
10 Kasım 2008 Pazartesi 15:39:42
Ağır geliyordu! .
Dudaklarında garip, beyaz bir tebessüm
Ve “ruhu” göklere yükseliyordu
Kar yağıyordu! .....
***
Ve yağdıkça,
Bedenini de örtüyordu
Çok güzeldi
Kutlarım kalemini yüregini
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Dudaklarında garip, beyaz bir tebessüm
Ve “ruhu” göklere yükseliyordu
Kar yağıyordu! .....
***
Ve yağdıkça,
Bedenini de örtüyordu
Çok güzeldi
Kutlarım kalemini yüregini
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.11.2008 15:30:54
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1049
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Yüreğine sağlık arkadaşım. son zamanlarda okuduğum en güzel şiir.