Hoşgeldin mi desem bilemedim şimdi

Adın övgülere o kadar çok namzet olsa da
Fiillerin yoksunluğunda evlerimiz var bizim
Sokaklarımız güllerden geçilmiyor ama
Mahallelerimizde o eski mahaller yok şimdi
Dilimiz hangi riyanın gözyaşını döker bilemedim
Adın anılınca salatu selamlar çokça olsa da
Hayatlar anmaz adını
Sözlerimiz gelmez mihenge
Tebessümün sadaka olduğunu biliriz de
Kimse bakmaz birbirinin yüzüne
Güzel söz sahibini yüceltir bilirim de
Sözleri yalandan sulanmış kalplere mi döndük ne?
Bilemedim
Yetimin ahı sararken afakı
Yaşlılarımızı yalnızlaştıran halsizliklerimiz
Çoğalıp çoğalıp dururken
Kadınlarımız umursanmayan bir yük olmuşken
Çocuklar, sebepsiz öldürülürken
Daha neyin inmesini bekler insan göklerden
Hangi taş sarsın
Hangi rüzgar savursun
Hangi deprem sarssın yüreklerimizi
Vahyin ışığı olmadan nasıl bakar gözlerimiz
Kör olan yalnızlığımıza

Sen azim olanın azametiyle ahlaklanmışken
Biz sancısı olmayan ellerle
Nice canlar kucakladık
Övündük, alkışladık kendimizi
Ama bir kendimizi bulamadık
Oysa ne demiştin:
Kendini bilen Rabbini bilir
Biz ne kendimizi bildik ne seni ne de sana varlığın keyfiyetini vereni
Avuclarimızda taşlar taşıdık dua diye
Yaslandık dünya denen duvara
Ahir ömrü harç bilmeden
Bilemedim işte
Ne yaşantımız senle ne de adın
Adın kaldı
sadece çerçevelerde
Kitaplarda
Mahyalarda
Altın yaldızlı yazıtlarda
Göremedik
Bilemedim
Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz
Budur en güzel Öğüt
Belki de...

Her eşya, aslına örtü
Her ses, kendine yabancı
Kendi sesinde gürültü
Her ayna, yansımasına aşık
Her giz, aşikar olanda esir
Her yazı, kalemine güçlük
Her ışık, tutuşan eteklerde kör karanlık

Kimi ışığına bakarken kimi sadece ismine kilitli
Anahtar, kalbine değen nurlarda gizliyken
Biz sadece gözüne, kaşına mı vurulduk ne
Bilemedim
Eşin Hadice: Sen yoksulu doyurur, yetimin hakkını korur, kimsesizlere kucak açansın demişti hani, ilk vahiy geldiğinde
Biz şimdi nasıl oldu da bu kadar bencilleştik

Şimdi tut ellerimizden kaldır bizi diye, sahte sözler demiycem
Çünkü
İnsanı kandıracak ta kendisi
Tutup kaldıracak ta...

Ey sevgili gibi, en sevgili gibi sözlerle de günah çıkarma!yacağım!
Ne diyeceğimi bilemedim işte

Hoş geldin mi desem şimdi
bilemedim...