0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
37
Okunma
Yalnızlığın kül tadındayım,
Simsiyah olurmuş hayatların şiiri,
Gecenin dürüstlüğünden şüphem yok,
Ama gün kara kara çöker üstüme.
Efkârla inzivada gönlüm,
Âlemi seyre dalmış hâlde,
Sormasın kimse “nasılsın” diye,
“İyiyim” demeye tâkatim yok.
Her sabah ölmüştür gönlümde,
Güneş doğmamıştır güne,
Dedim ya, şu sıralar…
Yalnızlığım kül tadında,
Hasretin ise üvey adındayım.