Malazgirt ovası doldu yiğitle,
Her biri aslanla, her biri kitle.
Börü misalinde saldırdı ordu,
Başbuğ’un arkasında birleşti yurdu.

Asena uludu ufuklar yandı,
Kökbörü rüzgârı düşmana kandı.
Gök Tanrı’nın nuru indi bozkıra,
Her yiğit can verdi iman aşkına.

Kılıçlar çakıldı şimşek misali,
Oklar yağmur oldu, gökten hilali.
Atların nalları sarsınca yeri,
Kaçacak delik bulmadı eri.

Börü sürüsüydü Türk’ün yiğidi,
Alperen ruhuyla doldu her biri.
Düşmana korku, dosta ümit verdi,
Her darbeyle tarih yeniden derdi.

Kılıç sesleriyle inledi dağlar,
Yiğitler coştu, şahlandı bağlar.
O gün Malazgirt’te gök yankılandı,
Zafer narasıyla düşman yıkıldı.

Asena yol gösterdi ordunun başı,
Her yiğidin yüzü nurdan bir ışık.
Gök Tanrı buyurdu: “Zafer sizindir,
Bu toprak ebedi yurdunuzdur!” der.

Dede Korkut sözü dilden dillere,
Yiğitlik nakşoldu geleceklere.
Her şehit bir dağdır, her şehit sancak,
Anavatan oldu artık bu toprak.

Malazgirt’te Börüler sel gibi aktı,
Bizans’ın ordusu darmadağın baktı.
Yiğitler şehadet şerbeti içti,
Kutlu zafer günü tarihe geçti.

Her bir alperen bir yıldız oldu,
Türk’ün gökyüzü yeniden doldu.
Börülerin izinde yürüdü soylar,
Bu zaferle açıldı bin yıllık yollar.

Anadolu artık vatandı bize,
Türkün adım adım yazıldı düze.
Kutlu zafer oldu milletin tacı,
Şehitler gökyüzü, cennet ilacı.

Ve bugün anıldık, o Börülerle,
Yiğitlik, cesaret, kanlı ellerle.
Malazgirt destanı yankılanıyor,
Her Türk’ün kalbinde bayrak oluyor.

O günün hatırası sönmez ebedî,
Zaferin meşalesi yanar illedî.
Börülerin ruhu hâlâ buradadır,
Her Türk’ün kalbinde destan aradadır.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(26 Ağustos 2025)