kalb-i rüzgarından, mühr-ü sevdasına..



bir sen, öylesine bir sen var ki içimde
her dini, lisan-ı, aksanı farklı biçimde
bu can, bu derman, figan öyle sen ki,
yaşamak denilen tasvirsiz bir tasvirde
bende ki sen, aşktan çok öte hasretim

dikeldikçe, aşk-ı devrimine, aş eren,
eğildikçe, karası, yarasına, baş veren
kızıllığını evlat edinen bir meydanım
göğ(s)üne uçmak çekse de canım off
yerle, yeksan bir çift tüysüz kanadım

hayat denilen, yenilen astarsız kaygıda
mühr-ü sevdasını canıyla suya kazıyan,
suyu ömür, ömrü, sen sayan, kutsayan
yaprağı dalı, baharından koparılmış,
kanadından savrulmuş kalb-i rüzgarım

bir sen, ölesiye bir sen var ki içimde
her rengi, deseni, seni farklı biçimde
abdestsiz ah’ım, kıblegâhım öyle sen ki,
inanç denilen, uğruna destursuz ölünen
bende ki sen, aşktan çok, çok öte sevdiğim..

daha ne olsun...