Nabzımı dinliyorum neden telaşlı gidişine
Bu gün sensiz açmış menekşelere, yağmur sunuyorum
Göz yaşlarımdan
Çöllere dönüyor gözbebeklerim
Söndüremiyor nisan yağmurları yürek yangınlarımı
Beynimde zonklayan, hasretinin sessiz çığlıkları
Ruhum sükun bulamıyor sen yoksun !
Her zerremde ayrılığının sıtması durur

Susma ey gönlümün hüzün şarkıları
Makberdir şarkım şimdi yükselir semaya
Unutulmaz bir aşkın özlemi gözlerimde
Bahar olsa neyleyim, uçmuş bülbülü gönlün
Bırakıp da gittiğin o hatıran
En güzel yerinde, hala burnumda tüter
Bak bitmeyen ayrılığından, kalmadı bakışımda fer
Bir masal oldu yaşadığım mazim
Varlığımda ebediyen seninle gider, gittin !
Savruldum yokluğunla, savaşın sınırında !

Yine ateşler yanar, bağrımda alev alev
Ansızın bir yıldız kayar, korkarım karanlık gecede
Ağlarım... ağlarım !
Hayalin canlanınca gözlerimde
Seni anınca ve gözlerini
Burkulur yüreğim derinden
Doğmasın isterim güneş, doğmasın sensiz !
Korkulu bu gecelerimde, acılar cam kırığı

Gitme !
Demeye fırsat bırakmadın ki
Tutsak edildim simsiyah gecelere
Hüzünlere terk edip, dayanılmaz çilede yüreğim
Ben
Ellerini ellerimde yüz yıl sanırken
Nöbete durdu gözlerimde bulutlar
Alma gözlerini benden sevgili... alma !
Gitme beni böyle zindanlara atma !

Günay Koçak

20./ 8. / 2025