“Kadının Kalbi”

Yetimler ağlar, aç, susuz, öksüz,
Kadın sarılır onlara, sözü sessiz,
Bir lokmayı böler, ekmeğini verir,
Kendi yemez, yavrusunu sevindirir.

Biz çorabımızı bile bulamazken kolay,
O der ki: “Şurada yavrum, işte şurada.”
En küçük şeyde bile rehber olur,
Kadının kalbi hep fedakâr durur.

Anne, kardeş, eş… hepsi bir çiçek,
Sevgiyle dokunur, dünyayı süsler tek tek.
Uyumaz geceler boyu, yavrusunu uyutur,
Kendi ağlasa bile, kalbini unutur.

Her gözyaşında sabır gizlidir,
Her bakışında umut çizilidir.
Kadın şefkatle yoğrulan bir sır,
Ruhu ışık, kalbi merhametle pır pır.

Evladına can verir, sevgiden öte,
Düşse bile kalkar, yüreği kuvvette.
Kardeşine sığınak, eşine nefes,
Dünyaya direnen en sessiz heves.

Cennet, annelerin ayakları altındadır,
Bu söz, hakikatin en güzel yanındadır.
Her dua, kadının nefesiyle yeşerir,
Her ev, onun varlığıyla değerlenir.

Ey insan, unutma bu emaneti,
Yücelt kadını, bil onun kıymeti.
Çünkü kadın, hayatın ta kendisidir,
Allah’ın insana armağan ettiği en güzel sırdır.

Bu Eser dünya evreninde bulunan ülkesi rengi dili ne olursa olsun tüm yüregi güzel kadınlara gelsin yorumlara beklıyorum