Bir sebep yokken denize koşuyorum
Aylardan Ağustos, ama ben kutuplardayım
Sanki seni her an yeniden yaşıyorum
Hayalini al başımdan bu aralar dardayım
Başka bir alemde kendimle savaşıyorum
Bir sebep yokken denize koşuyorum

Bir sebep yokken denize koşuyorum
Gözümden içi yolcu dolu bir vapur geçiyor
Herkesin gideceği bir yer var, kendi seçiyor
Ben ise uğultular gezinirken başımda
Dalgalar köpük köpük çırpınırken karşımda
Bir sebep yokken denize koşuyorum

Bir sebep yokken denize koşuyorum
Seninle deniz kenarına gitmişliğimiz de yok
Kafamın içinde cevapsız sorular çok
Aradığım bir hatıra olmasa gerek biliniz
Ve karşımda büyüyerek geliyor deniz
Bir sebep yokken denize koşuyorum

Bir sebep yokken denize koşuyorum
Bir sabah belki gün doğarken baktığında dışarı
Belki bir eş’âr-ı hüsn içinde hem-râh oluruz
Belki de dillerden yükselen son âh oluruz
Gözümde mi büyütüyorum acaba dalgaları
Çünkü ilk ve son görüşüm olacaktır buraları
Bir sebep yokken denize koşuyorum