ödünç bir yaşamın esleriIşıksız bir gecenin Kuytusunda Saklanırdı gölgelerimiz An be an Alınan her nefeste Yeniden Kucaklaşırdı Sevgimiz Umudun Sıcacık öpüşlerine Sürgündü gözlerimiz Yağmur tenli Bulutlar Kaplarken Gök/yüzünü Suya hasret Bitmeyen beklemelere Mahkûmdu Özlemimiz Oysa şimdi Yokluğunun Yoksunluğunda Büyütürken acıları Zaman denizi Senli düşlerimi Saklarken s/usuma En uzak yıldızlara Yakarken türkülerimi Yeniden Kavuşacağımız güne değin Tüketiyorum Ödünç bir yaşamın Eslerini kasım/2008/izmir |
Çok güzeldik eskiden
Gök/yüzün, sen ve şarkılar
Ama şimdi bekliyorum vuslat gününü
Eksilirken ödünç yaşamlar üzerine
Tükeniyorum,
Ne zaman döneceksin !
Hiç bilmiyorum…