AFFET
Hani söz vermiştik ya
“Ölümde bile beraber” Ölemedim bitanem, gelemedim. Eros kıskanmıştı bizi O gün biliyorsun değil mi? İşte o gün Sensizliği düşünmüştüm hep “Sensiz bir yaşam olabilir mi?” Hem yaşam dediğin nedir ki gülüm Bakarsın yaşamdır belki Ölüm… Ölemedim meleğim, gelemedim Bir kutlu meyve senden kalan Senin tek hatıran Kıyamadım, cayamadım Bırakamadım kimselere Affet… |