Durgun sızıDerinlerinde bir yerde sakladığın kadınlığını arıyor acısı sızlayan parmaklarım Köhne ara sokakların saklambaç oynayan gölge aralarında ısırdığım düşlerim kanıyor Hasreti bıraktığım avuçlarına sızıyorum benden ne kaldıysa Zamanın berdevam zembereğinde gözlerinin her kapanışında kayboluşumu buluyorum Sendeki beni çıkarmak için ellerinde yittiğimde daldığım dehlizlerde sıcacık vuslatını arıyorum Saymadığım ki kaç kurşun yedim sensizliğinde kaç kez sendeledim zifirisinde sana tüttüğüm gecelerin hasretini kaç gecenin en koyu rengine sarmalayıp yangınınla çektim benden arta kalanı ciğerlerime kim bilir Topuklarımda sancısız gecem hiç olmadı canım çekildikçe iliğimden tutundum en derinlerinde kendime Şimdi vurgunum, vurulduğum anda sende durgunum |