Allı, morlu çiçek dolmuş ovalar
Kaypak günler birbirini kovalar
Rafa kalktı su sızdırmaz aralar
Sevdiğim, canana darılmış gibi

Islanmış kirpiği bilmem ki neden
Ak teni duruca, saf berrak sudan
Kendisi nazenin körpe bir fidan
Yay misali kaşlar gerilmiş gibi

Zülfünü sallayıp seslendiğinde
Lütfedip dalıma yaslandığında
Hele de gözleri puslandığında
Sızlar, ondan şirin görülmüş gibi

Varımı sermaye verdim de geldim
Ömrü ayağına serdim de geldim
Her bir rahatlığı yerdim de geldim
Peyderpey emrine sürülmüş gibi

Ben oldum o gülün bahtında diken
Yâre yan dediler, bana da tüken
Alnıma yazmışlar bu gamı çeken
O zaten gönlüme kurulmuş gibi

Eziyet dediğin ondan sorulur
Gizli gönül koyar, gizli darılır
Nazını yenerse bulur, sarılır
Bir çift söze dili dürülmüş gibi

Ekşitti yüzünü, yıktı kaşını
Kırk kafese çekti vuslat kuşunu
“Nasip” diye, diye eğdi başını
Binbir bahaneye sarılmış gibi

Çok uçtum yüksekten, birden çakıldım
Ayanda ağ idi, gördüm, takıldım
“Eyvallah” diyerek sindim, çekildim
Çılgın akan sular durulmuş gibi