2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
253
Okunma
Seninle konuşmak gibi
bir dua var içimde.
Adını anmak yetiyor bazen
bir ömrün yorgunluğunu dindirmeye.
Yüreğim bir Anadolu türküsü gibi
sana uzanıyor;
kırık, içli ve vefalı.
Her hecesi senden yana çarpıyor kalbimin.
Ben seni
gül kokulu seherlerde andım,
gecenin en sessiz vaktinde bekledim.
Her ezan, senin ismini getirdi bana,
her rüzgarda saçların uçuştu sanki gözümde.
Seninle konuşmadan yaşadım bu aşkı,
sessizce,
kimse duymadan.
Ve şimdi…
ne zaman gökyüzüne baksam
bir yıldız gibi parlıyorsun kalbimde.
Ne zaman toprağa dönsem
gözlerin gibi mahzun bir menekşe büyüyor içimde.
Seni sevmek,
bir ömrün dilinde
tek kelimeyle yaşamaktır: Sabır.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
