3
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
259
Okunma
Koku karanfil
Doku saf dil
Esiyor rüzgar
Sefil, sefil
Bizi yerden kesiyor
Kaç muğlak imgeye el salladık ?
Kaç sevgiye gün gibi odaklandık ?
Sonunda hep avucumuzu yaladık
Kazık yedik kazık
Şimdi oturup oturup
Yaban arılarının yuvasını deşiyoruz
Çomak sokmayı öğrendik belli
Tumturaklı konuşmayıda
Ama kendimize gelince
Hep denden geçiyoruz
Aslında esas suçlu biziz
Hemde kabarık
5.0
100% (13)