Karanlığın ortasında
Sabır taşını çatlatan
Silik bir ışıktık
Emdiğinde sancılarını
Göğün göğsünden kuşlar
Dalganın kör suretinde düş/tük
Toprak ananın kucağına

Kadim sırlar taşıdık
Ten gezgini ruhlarımızda
Yaşamla sınanıp
Ölümle sırlandık

Bazen
Çölde kalan ayak iziydik Mecnunla
Bazen
Yunusun dergahında ter
Aslı’nın suretinde
Kerem yüzlü biz ’dik

Kaç kere vuruldu
Bir yanımız
Gönül yurdundan
Kaç kere satıldı
Öteki yanımız
Ömür tezgâhında

Yine de
Bizdik
Hallaç olup yüzülen
Pir sultanla ezilen
Bedrettin’le
Denizlerle asılan
Yaşamla sınanıp
Toprağa sırlanan

Ve karanlığın içinden
Alaca şafaklarda yeniden doğan
Her doğuşta
Ecelle
Toprağa yaşamın sadakatini taşıyan
Ki
Biz
Konan göçen
Hiç tükenmeyen bir avazdık
Şah’ın dudağında

Sen bizi tükenir mi sandın...

Taylan KOÇ