9
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
294
Okunma

Ah, o çakıl taşı gibi olabilmek...
"Ben" demekten
yorulmuş bir sükûnetle,
Ne güneşi aramak,
ne de suyu beklemek,
Sadece uzanmak
o sonsuz teslimiyetle.
Ne dünün
tortusu avucunda,
Ne yarının telaşı.
Dalgaların ninnisiyle
yıkanmak uykusunda,
Tuzun ve zamanın yoldaşı.
İsim koymadan
sevmek dalgayı,
Sormadan
kabullenmek geceyi.
Ne bir yargı,
ne bir mana arayışı,
Sadece hissetmek
teninde gelip geçeni.
Varlığın kıyısında,
Tüm gürültüden arınmış.
Sadece olmak,
Öylece, sessizce
durabilmek.
5.0
100% (13)