Gün ortası gün sonrası kulakları kıyıya çekilmiş kıpkırmızı ,
yaramaz bir nehirim
aslına bozuk çalan her hangi renkten bir çiçeğim
bir saatim diğerine huzur diye uymaz

şimdi eli çabuk mevsimlere bağlamışım umudu
oysa ki bir yerlerden
korkunun ayaklarının altına tahta bir iskemle verilmiş
beni taşıyan asıl ipin o an ki dayanaklığı önemli


ve el sürülmeyen o dağlar, yollar gelir akılıma
suyun akarlılığı
ve bir çakıl taşının ahı düşer ellerime
sıcak hemde sımsıcak suyun yüzünü geçiriyorum
dupduru yüzüme
tanıyorum bu aşkta kendim
saklanacak bir insan duldam yok!..



kim vakit ten yararına bırakılmış bir ağaç gölgesi olur
kış ve düş kuşlarımın biri gelir diğeri gider
bu düşten uyanmak istemem
ama çok uykunun da canı çıkar


size bir söylesem serinliği
kim bilir güneşin küslüğü tutar
belki de doğuşunu erteler diğer güne

iğde çiçeğim
en gerçeğim kalbim fena şeylerle kafamı meşgul ediyor
kar topluyor bulutlar
ısrarcı bir rüzgarının kanatlarına takılmış
dilimde ki o bizim şarkımız susar mı?

bir sevmek uğruna
içimde ki bağları bozuyorum
aslına dönüşünü
hep bekliyorum...