BENİM İÇİN ZAMAN SENSİN,

Zaman’ın kavramını sorma!
Zaman,
anlamını yitirdi gidişinle.
Yokluğunun sancısı vurdu yüreğimi.
Zaman,
eylemsizlik oldu gözümde.
Her nereye baksam siluetin,
her neye dokunsam sen oldu zaman.
Sadece kenar çizgileri belli tek renk gibidir zaman.
Yaşamın anlamı kalmadı gidişinle.
Hayaller kurarken zamana dair; yok oluyordun güneşin batışıyla.
İmgelerim özleminle dolup taşarken!
Dolu dolu yaşamaya çalışırdım tüm geceyi.
Tanyeri ağarmadan, bir kez daha tutunurdum hayaline.
Güneşe teğet geçerdi sevgimin sıcaklığı.
Ay’a baş kaldırırdı yorgun düşmüş yüreğim.
Günün nasıl geçtiginin farkında olmadan, yine hayaller kurardım bir gün batımında.
Tam da o zaman depreşirdi duygularım.
Anlardım ki, zaman siluetini dahi çalmış benden!
Geceme bakiye kalan sadece hayalin olurdu benliğimde!
Gök gürler, şimşekler çakardı.
Kalbimin ritmik melodisi, ıslatırdı kirpiklerimi.
Neydi zamanın kavramı; senin benden gidişin mi?
Döneceğin günü ümit ederek, iki zaman aralığında sana dair kurduğum hayallerim mi?
Cevabı sende gizli?
Benim için zaman sensin, sensizlik ise, ölüm.

Efkan ÖTGÜN