BABAMA
Ceketinden acı sızar geceye.
Buğulanmış gözleri, Her fikrinde dokuz hasret. Bıyığından ter akar,çatlamış dudağına. Bir içimlik sarı tütün tabakasında. Yılların yorgunluğudur , Nasırlaşmış elleri. Cefasıdır sarı inek ahırda, Mart karıdır umudunu söndüren. Hayelidir yaz ayında Hasatı. Babam sekseninde. Garipliği kanburlaşmış sırtında. Koca bir çınar olmuş, Büyüttüğü fidanlar. Kasketin de saklıdır, Acılı gülüşleri. Ayaza vurdurmuştur, İçinde sevdaları. Türkü tadındadır, Onurlu bakışları. Gözlerinde büğüttüğü güneştir, Her sabah yatağına doğan. Babam böyledir çilelidir yılları. HAZİRAN 2007 ENGİN YILMAZ BU ŞİİRİM BÜTÜN BABALARA ARMAĞAN OLSUN |
Başlangıcını aşmanın , başlangıcı sevmeye engel olmayacağı...
Babalarımız,atalarımız elli yıllık,altmış yıllık,yüz yıllık çınarlar olsa da şiirdeki hüzün dalgasının genç ve dinamik kalabileceğini de anımsatmaya çalışıyor Engin Yılmaz.
Günlük hayatta ölüm karşısında kendi çapını düşüren mistikleşmelere az çok tanık oluyoruz.
Şiirin teması ne olursa olsun,yazanın bireysal özümleyişi ve sanatsal donanımı boyun eğmemelidir temanın çekiciliğine.
Babasını yazmıştır ama hüznü torundur Engin Yılmaz'ın...
Şairine selam.