Biraz akılsızım, belki deliyim
Kimine bir kışın yersiz yeliyim
Gör ki şu pazarda hep maskeliyim
Yadırgadım efendiler yerimi
Yazmadan doldurdum gün defterimi

Elce akan sular, bana taş olur
Cinsi meçhul gayrı keman kaş olur
Her bir ayak altı, gelir baş olur
Yadırgadım efendiler yerimi
Çağ dışıyım belki, ya da geri mi?

Kanun: uydurup da “hak” diyen olmak
Çarıksız fakire “yok” diyen olmak
Kırk içinde bir’e “çok” diyen olmak
Yadırgadım efendiler yerimi
Sorun hele dünya hasat yeri mi

Susmak zül görünür, konuşmak cefa
Bin kere yeltendim, caydım bin defa
Titreyerek sinip, gezmekse sefa
Yadırgadım efendiler yerimi
Dili mi kesmeli, kaypak seri mi?

Her doğru her yerde söylenmez diyen
Sırtı pek, sırada eğlenmez diyen
Çoğaldı, “baş sözü çiğnenmez” diyen
Yadırgadım efendiler yerimi
Taht gölgesi sahibinden beri mi?

—————
“Becerene şu iş iyi,
Bul paşayı, dön köşeyi,
Oldururlar olmaz şeyi,
Bilenler var, dedi bana.

Yetim hakkı leziz deyip,
Devlet malı deniz deyip,
Yemeyenler domuz deyip,
çalanlar var, dedi bana. “
-Ozan Arif