GARILAR PAZARIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir televizyon kanalında gördüğüm Bartın pazarını, 17. yy dan bugüne kadar sürdürülen güzel bir gelenek olup, pazar esnafını teşkil eden kadınlarımızın el emeği, göznuru olarak ürettikleri emtiaları pazarda kendileri tarafından tüketiciye sunmaları bu şiirin yazılmasına vesile olmuştur. Bartın’ı hiç görmedim. Osmanlı sancağı, Bartın elidir. Konaklar diyarı, sevdâ yeridir. Salih dedenin, alın teridir. Çöven ağdasından, yemedim deme.! Haftada iki gün, kurulur pazar. Birine varmazsan, birinde gezer. Üçyüz yıldan beri, gönülde yazar. Garılar pazarı, görmedim deme.! Yağmur yağar, pazar yeri yaş olur. Yoğurtlar kesede, sanki taş olur. Çorbaya karışır, leziz aş olur. Okkayla tarttırıp, almadım deme.! Konakları bir kız gibi süzülür. Yataklar açılır, çarşaf yazılır. Misafir yatmazsa, hepsi üzülür. Mâziyi yâdedip, kalmadım deme.! Gergefle işlenip, tel kırma olur. Çeyizler çoğalır, sandıklar dolur. Dünürcü gelmezse, yüzleri solur. Yavuklu eyleyip, sarmadım deme.! Sebzeler yetişir, doğal yollardan. Cebeleri şavk veriyor, kollardan. Maral gibi, seker gelir çöllerden. Bartın’ı duyup da, varmadım deme.! ..........................Kardelen26 |