“Yas, sevdanın sustuğu yerde başlar."
"Aynı gökyüzüne bakmak, aynı hayali kurmak değildir."

Her gün hasretine dert yanarım,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.
Sensiz akşamlarda ağlaşırım,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Sönmez içimdeki alev, ateş...
Ne bir teselli var, ne de hoşbeş.
Gözyaşıyla demlenen çilekeş,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Yârim, şarkılarla avunurum,
Her nefeste yasla yanıyorum.
“Bu da kader,” deyip savrulurum,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Gözüm kesmiyor ırak, çok ırak...
Sana varmaz, koşar yalın ayak.
Gönlümde açılmaz kopan yaprak,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Her sonbahar kuruyor dallarım,
Aşkta çıkmaz sokakta kalırım...
Senden başkasını yazmaz yazgım,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Bir ömürde adını andım da,
Işığını aradım her yanda...
Belki varır sandım en sonunda,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Yıkıldı ıssız camdan evimiz,
Sararıp soldu çiçeklerimiz.
Yâd ellerde kaldı düşlerimiz...
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Yollarına baktım da yol yokmuş,
Sözlerimde son umudu tutmuş.
Tüm hüzünler dilime hapsolmuş,
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Dermanı yok artık Halilî’nin;
Dualarında yer eder ismin,
Her gecesi matem, her deminin...
Yalan dünyadan göçtün göçeli.

Halil Kumcu
20 Haziran 2025 / Cuma / Ankara